دوستی قبل از ازدواج

با عرض سلام و تشکر بخاطر اعتماد شما. ظاهرا مشکل اصلی شما مشکلات مالی فرد مورد نظر و مسئولیت‏ پذیر نبودن ایشان است که بر آن تأکید و تمرکز دارید اما موضوعی که از اهمیت بیشتری برخوردار است و احتمالا نگرانی اصلی شما هم همین باشد ولی به صورت مستقیم به آن اشاره نکردید مسأله ازدواج است، که بعد از یک سال دچار تردید شدید که آیا من می‏توانم با چنین فردی ازدواج کنم؟ آیا او برای ازدواج قابل اعتماد و مناسب هست یا خیر؟ با توجه به محدودیت‏های مشاوره کتبی و نبود اطلاعات کافی نسبت به شرایط شما و فرد مقابل، پاسخگویی تا حدی دشوار است، و مشخص نیست که موضوع ازدواج شما تا چه مرحله‏ ای پیش رفته، و آیا خانواده ‏های شما اکنون مطلع هستند یا خیر؟ و شناخت شما نسبت به خانواده فرد مقابل چقدر است؟ و... خود شما حتما به اندازه کافی نسبت به اهمیت ازدواج و تشکیل خانواده مطلع هستید و اینکه قصد ازدواج دارید خیلی خوبه، اما باید به اندازه کافی دقت کنید که خدای ناکرده بعدا مشکلی پیش نیاید، چون ازدواج یک تصمیم‏ گیری مهم در زندگی انسانست، و تصمیم‏ گیری به صورت کلی در هر زمینه‏ ای که باشد باید مبتنی بر تفکر، منطق و شناخت باشد نه احساسات و عواطف، اما متاسفانه مواردی که ابتدا دوستی بین دو طرف شکل می‏گیرد و بعد قصد ازدواج می‏آید این فرایند برعکس می‏شود یعنی ابتدا بین دو طرف وابستگی ایجاد می‏شود و به هم ابراز احساسات می‏کنند و بعد از این ایجاد علاقه و ابراز محبت، و قبل از اینکه نسبت به هم شناخت کافی پیدا کنند قصد می‏کنند با هم ازدواج کنند در حالی که در ازدواج ابتدا باید نسبت به طرف مقابل شناخت کافی باشد سپس اگر فرد مناسبی بود مسئله ازدواج مطرح شود و این از پیامدهای منفی روابط دوجنس مخالف پيش از ازدواج است، چون معمولا ادّعا مى‏شود اين گونه روابط و دوستى‏ها به انگيزه ازدواج شكل مى‏گيرد، ولى با كمى دقّت فهميده مى‏شود، روح حاكم بر اين گونه دوستى‏ها، عشق‏ورزى كور است نه خردورزى. پاى خرد و عقل در ميدان عاشقى لنگ است. امام على عليه السلام مى‏فرمايند: «حُبّ الشّى‏ء يُعمى و يُصمّ»، دوست داشتن چيزى انسان را كور و كر مى كند. در هر صورت توصیه بنده به شما این است که فرض را بر این بگذارید که این دوستی یک ساله بین شما نیست و فرضا هیچ وابستگی یا علاقه‏ ای نیست اگر این فرد با توجه به اطلاعات و شناختی که نسبت به او و خانواده‏ اش دارید به خواستگاری شما بیاید چه پاسخی می‏دهید؟ آیا با او ازدواج می‏کنید یا خیر؟ زیرا اگر واقعا فرد مناسبی برای شما نباشد و ازدواج نکنید بسیار برای شما سودمندتر است تا اینکه بعدا پشیمان شوید، و اصلا قصد بنده این نیست که بگویم با او ازداج کنید یا خیر، چون خودتان باید تشخیص دهید، بلکه حرف من این است که در حال حاضر تصمیم عاقلانه‏ ای بگیرید. برای اینکه به شما کمک شود من چند مولفه مهم برای تشخیص اینکه آیا فرد مقابل مناسب برای ازدواج هست یا خیر، به شما می‏دهم: - طرز فکر؛ دو نفری که قصد ازدواج دارند باید از جهت فکری به هم نزدیک باشند، یعنی نسبت به مواردی که در زندگی مشترک مهم است و هر فردی نسبت به آنها حساسیت دارد باید توافق داشته باشند، مثلا محل زندگی، شاغل بودن یا نبودن همسر، نوع پوشش، و ...، این موارد برای هر کسی خیلی زیاد نیست حدود ده مورد یا کمتر – بیشتر؛ اما اگر مثلا شما شاغل هستید ولی طرف مقابل، مخالف شاغل بودن شما باشد و این مسئله قبل از ازدواج به صورت کامل حل نشود، بعد از ازدواج حتما به مشکل برمی‏خورید، پس در تمام مواردی که برای طرفین مهم است و روی آنها حساسیت دارند باید به توافق برسند تا بگوییم از جهت فکری به هم نزدیک هستند، در مورد شما مثلا عقیده‏ تان این است که درآمد من مختص به خود من است و تمایل ندارم برای خانه یا همسرم هزینه کنم، ولی طرف مقابل معتقد است شما هم باید درآمدتان را در زندگی مشترک هزینه کنید، خود همین یک اختلاف فکری است که در آینده مشکل ساز می‏شود همانطور که الان دغدغه جدی شما شده، یا مثلا میزان مسئولیت طرفین نسبت به زندگی مشترک که به آن اشاره کردید و موارد دیگر. - اولین دیدار؛ یکی دیگر از مواردی که اهمیت دارد اولین دیدار دو طرف است، اگر اولین باری که آنها همدیگر را می‏بینند نسبت به هم حس خوبی داشته باشند و به قول معروف به دلِ طرف بنشیند از جهت ظاهرش، رفتارش و...، این نشانه خوبی است و اگر به دل ننشیند یعنی بعد از ازدواج هم ممکن است همین حس بد بیاید و تحمل طرف مقابل دشوار باشد. - تناسب خانواده‏ ها؛ دو طرف که قصد ازدواج دارند خانواده آنها هم خیلی مهم است که آیا از جهت فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، .... با هم تناسب دارند یا خیر، بویژه از جهت اینکه هر دو خانواده فارس، آذری، لر یا ... باشند اگر یکی مثالا فارس و دیگری آذری باشد ریسک ازدواج بالا میرود چون از جهت فرهنگی و موارد دیگر با هم متفاوت هستند، یا حتی تفاوت در شهر محل زندگی، مثلا یک خانواده تهرانی است دیگر شمالی، در هر صورت هرچه این تفاوت‏ها بیشتر باشد ریسک ازدواج هم بیشتر است و احتمال اینکه در آینده با مشکل برخورد کنند زیادتر است. - موارد دیگری همچون سن و میزان تحصلات هم مهم است، در موضوع سن ایده‏ آل این است که حدود 3 تا 7 سال دختر از پسر کوچکتر باشد، تحصیلات هم بهتر است پسر یک مقطع بالاتر از دختر باشد، مثلا اگر دختر لیسانس است بهتر است پسر فوق لیسانس باشد. این چند مولفه از اصلی‏ ترین موارد در ازدواج است که اگر در همه آنها شرایط طرفین مناسب باشد یعنی اگر هم طرز فکر دو طرف کاملا بر هم منطبق است، هم در اولین دیدار به دلش نشسته، و هم خانواده دو طرف کاملا هم کفو و شبیه هستند و هم سن خانم چند سال کمتر از آقاست، حدود 70 – 80 درصد، فرد مورد نظر مناسب برای ازدواج است و اگر در هر کدام مشکل یا نگرانی باشد به همان میزان، درصد مناسب بودن طرف مقابل پائین می‏آید. در مورد خرج کردن پول و موارد این‏ چنینی که موجب نگرانی شما شده، می‏توان گفت این موارد می‏تواند نشانه‏ هایی از طرز تفکر وی، یا نشانه قصد سوء استفاده او از شما، یا نشانه موارد دیگری باشد، در هر صورت باید به نشانه‏ ها دقت زیادی داشته باشید و آنها را بررسی کنید و اگر چند نشانه یک مطلب را برسانند و تأیید کنند آن وقت دیگر نشانه نیستند و علامتی می‏شوند دال بر اینکه مثلا فلانی قصد سوء استفاده دارد یا راستگو و صادق است یا ... . انشاءلله با توکل بر خداوند همراه با دقت و تفکر، انتخاب مناسبی داشته باشید